Είχα έναν φίλο που δεν έβλεπε την ώρα να φύγει από την πόλη, και να πάει στην επαρχία προς αναζήτηση έρωτα και ηρεμίας. Τον έρωτα τον βρήκε, την ηρεμία... διατηρώ αμφιβολίες αν θα τη βρει ποτέ.Βρες λοιπόν την ηρεμία σου πρώτα. Κανένα κάμπινγκ και κανένα φεστιβάλ δεν μπορεί να σου δώσει αυτό που αναζητάς.Περιγράφεις τη ζωή σου ως «κατάντια». Εγώ θα έλεγα ότι είναι ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΑ όλα όσα κάνεις. Όσο για τη ζήλια... δε χρειάζεται να ζηλεύεις κανέναν. Μάλλον πολλοί θα έπρεπε να ζηλεύουν εσένα. Ναι, το εννοώ.Όπως ακριβώς μαζεύεις τα κομμάτια σου ένα-ένα, ξεκίνα βήμα-βήμα να σχεδιάζεις τη δραπέτευσή σου από τα κάτεργα.