Μπορείς και παραμπορείς να ελέγξεις το μυαλό σου αλλά θέλει δουλειά και πείσμα .Για ορια που θέτει το μυαλό ως προς την ύπαρξή σου και τις δυνατότητές σου είναι υπέυθυνη κατά πολύ και η συνήθεια και ότι θεωρείς ασυναίσθητα κάποια πράγματα δεδομένα .Ο πόνος είναι αυτός που σου δίνει το έναυσμα για το παρακάτω στάδιο των δυνατοτήτων σου ,είτε ψυχικός είτε σωματικός και εκεί έρχεται το πείσμα που σου είπα και η επιλογή σου αν τα παρατάς ή σκυλιάζεις και προχωράς παρακάτω αλλιώς .Μετά απο τον χαμό κάποιων πολύ αγαπημένων μου ατόμων και μετά από μια εμπειρία μου τύπου είδα τον χάρο με τα μάτια μου πίστεψέ με αναθεώρησα πολλά .Ο έλεγχος του εαυτού μας τουλάχιστον είναι προσωπική υπόθεση φίλε /φίλη και από τη μία είναι πολύ αισιόδοξο αυτό μιας και όταν συνειδητοποιήσεις τη μικρότητά σου αλλά και παράλληλα κατάλάβεις πόσο μέσα από αυτή τη μικρότητα μπορείς να μεγαλουργήσεις αν το θες τότε βρίσκεις και μια εσωτερική γαλήνη .Κράτα ότι όλα τα μπορείς αρκεί να θες .
