Νομίζω ότι ισχύουν όλα τα παραπάνω. Το τι θεωρείται ηθικά μεμπτό και τι όχι είναι πολύ σχετικό. Για παράδειγμα και στην Ελλάδα πριν μερικές δεκαετίες, αλλά ακόμα και σήμερα μεταξύ αθίγγανων και μουσουλμάνων, δεν ήταν ιδιαίτερα μεμπτές οι σχέσεις μεταξύ ανηλίκων και ενηλίκων, ακόμα και αν οι ανήλικοι (και κυρίως τα κορίτσια) ήταν αρκετά μικρής ηλικίας.Επιπλέον, ο νόμος έχει αλλάξει προς το αυστηρότερο, μέχρι της αρχές της δεκαετίας του 2000, ακόμα και για κακουργηματικού χαρακτήρα αποπλανήσεις ανηλίκων, έπρεπε να προηγηθεί έγκληση, δηλαδή μήνυση του παθόντος, κάτι που πολλοί ανήλικοι και κυρίως οι κηδεμόνες τους δεν έκαναν.Ακόμα, είναι λίγο σχετικό τι θεωρούμε παιδοφιλία και τι όχι, όπως σωστά αναφέρει το άρθρο, παιδόφιλος είναι όποιος επιδιώκει να έχει ερωτικές επαφές με παιδιά κάτω των 13 ετών, δυστυχώς μερικές φορές βλέπουμε να χαρακτηρίζονται συλλήβδην παιδόφιλοι κάποιοι/ες που έχουν σχέσεις με έφηβους/ες. (Το ηθικό ή μη του θέματος δε το εξετάζουμε αλλά ένας έφηβος/η ηλικία 15-18 ετών ξέρει πολύ καλά από σεξ στις μέρες μας και δεν περιμένει να αποπλανηθεί!).Τέλος υπάρχει η τάση να δημοσιοποιούνται τα στοιχεία των δραστών, προσωπικά είμαι αντίθετος με μια τέτοια δημοσιοποίηση, αν δεν έχει τελεσιδικήσει μια απόφαση. Ακριβώς επειδή το έγκλημα είναι ειδεχθές, και ακριβώς επειδή στο δίκαιο μας ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας (όλοι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, δεν ισχύει δηλαδή το ανάποδο!) δεν μπορούμε να σπιλώνουμε υπολήψεις κάποιων, αν δεν έχουν πρώτα καταδικαστεί αμετάκλητα!