(συνεχεια) Αυτό που έχω διαπιστώσει προσωπικά είναι ότι υπάρχει κάτι άλυτο μέσα μου και δεν μπορώ να τον ξεπερασω. Έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι δεν τα εχω τόσο καλά μεντον εαυτό μου ώστε να είμαι ευτυχισμένη χωρίς αυτόν. Πέρασα πραγματικά τόσο όμορφα μαζί του όσο δεν έχω ξαναπεράσει. Αλλά με συνεπήρε ο έρωτας και ξέχασα να σκεφτώ πως κάποια στιγμή θΑ φύγει και μετά θα μου μείνει μόνο ο εαυτός μου.. Και έτσι τον έχασα τον εαυτό μου, όταν χάθηκε κ αυτός. Τώρα, τα λέω αυτά γιατί θεωρώ πως όλα πηγάζουν από μέσα μας. Δεν σε γνωρίζω σαν προσωπικότητα αλλά πιστεύω πως ο καθένας που περνάει μια οποιαδηποτε απογοήτευση πρέπει να κοιτάξει βαθύτερα μέσα του ώστε να ανακάμψει... Δεν θέλω να σου πω τα κλασσικά, οπως βρες τι αγαπάς να κάνεις , βγες με φίλους κλπ. Τα ξέρεις ήδη. Οπότε, (λέγοντας τα και στον εαυτο μου ταυτοχρονα) θα μας συμβούλευα να μάθουμε να είμαστε ευτυχισμένοι μονοι μας,με τον εαυτό μας. Να τον προσέχουμε. Γιατί είναι ο μοναδικός που θα μας μείνει. Και από κει και πέρα ότι έρθει και αξίζει θα μείνει.