Αυτά τα πράγματα παιρνουν καιρό. Θα περάσει οταν παψεις νσ το σκέφτεσαι αγχωτικά. Εγώ στο 2ο έτος της σχολής το ειχα παθει, και εκδηλώθηκε με αϋπνίες μη καραμπινάτες που εφυγαν μονο στο στρατό τρια χρονια μετά. Φετος το καλοκαιρι, στα 45 φευγα πλέον, επαθα ενσ συναισθηματικό μπρεικ ντάουν κσι ακομα νιωθω υπερευαισθητος και με ελλειψη αυτοσυγκέντρωσης παρολο που η βασική αιτια εχει επιδιορθωθει.