Professor o τύπος. Μπράβο. Είναι χιλιοειπωμενο, σχεδόν το πιστεύω και εγώ καμιά φορά και λέω "βρε λες;" Αλλά όχι. Είναι καθαρά η χυλοπίτα "δε σε γουστάρω τόσο.". Δεν ξέρω καν αν υφίσταται η κατάσταση "θέλω τόσο πολύ κάτι που δε θα το δοκιμάσω επειδή το θέλω τόσο πολύ. ". Θέλω τόσο πολύ να φάω ένα κέικ. Α να ένα κέικ. Δε θα φάω γιατί μπορεί να μου αρέσει και να θέλω να ξαναφαω. Ε;