πολλά λόγια για το ερώτημα "ποιος δικαιούται να είναι Έλληνας, τελικά;" ή αλλοιώς ποιος δικαιουται να ειναι συμπολίτης μας, να αποφασίζει να εχει (πολιτικά) δικαιωματα (οχι ανθρωπιστικά έχει έτσι και αλλοιως) και υποχρεώσεις. για μενα η απαντηση ειναι απλή και ας ερμηνευτεί σε νόμο: δικαουται όποιος το νιώθει. και αν και αυτο δεν εχει σχεση ουτε με καταγωγή ούτε με θρησκεία αλλα με κοινα βιωματα στόχους και φιλοσοφία, δεν σημαινει οτι ειναι ανοικτή ταυτότητα. αλλο φιλοξενουμενος αλλο συνιδιοκτήτης στο κοινο σπιτι. Για τους Αλβανους τοπαραπανω σχολιο οσο στενα και να το δει κανεις ειναι λάθος. Αν του δωσουμε ευκαιρια ενσωματωσης (που στη νεα γενια αλλα και σε μεγαλυτερους ανθρωπους το εχω δει σε μεγαλο βαθμο) δεν θα ειναι κατι που δεν εχει ξαναγινει. Ο τοπος αυτος εχει ξαναδεχθει μαζικο ρευμα Αλβανων οι οποιοι συν τω χρονω ενταχθηκαν και ενσωματωθηκαν στο 100%
