Σωστά λέει το άρθρο ότι ακόμα και σε προηγμένα κράτη, όπου κατά κανόνα σχεδόν απαρέγκλητο γίνονται σεβαστοί οι ομοφυλόφιλοι από την Πολιτεία ως ισότιμα μέλη της και αναγνωρίζονται νομικά οι σχέσεις τους, υπάρχει ομοφοβικό έγκλημα. Και θα υπάρχει όσο υπάρχει έγκλημα, δηλαδή για πάντα. Εκείνο που διαφέρει είναι η έξω από κάθε παρερμηνεία στάση της Πολιτείας. Όταν η Πολιτεία (και άλλοι φορείς, πχ Εκκλησία) αντιμετωπίζει τους ομοφυλόφιλους ως δεύτερης κατηγορίας πολίτες, τότε έχει μερίδιο ευθύνης. Στην Ελλάδα είμαστε δυστυχώς κι εδώ πολύ μακριά από τα Ευρωπαϊκώς ισχύοντα, όπως είπε ο Ευ. Βενιζέλος για την πενθήμερη εργασία (αλλά ως εκεί).Πρόσφατα έγινε μια συνάντηση, που οργανώθηκε από το Αthens Pride και την ΟΛΚΕ για να γίνουν κάποιες ομάδες δράσης. Να σημειώσω ότι είμαι γιατρός και πέρα από τη σχέση μου και τους κοινούς μας φίλους, η μόνη μου "δράση" μέχρι τώρα είναι να πηγαίνω στο Pride. Θέλω να ενθαρύνω όσους διαβάζουν τα μηνύματα αυτά να ενδιαφερθούν και να γνωρίσουν τη συλλογικοποίηση. Το έγκλημα συνήθως γίνεται στα μοναχικά και στα μουλωχτά. Τα πιο παρηκμασμένα στοιχεία (ηθικά, πνευματικά, αισθητικά) σε κάθε κοινωνία, ακόμα και στις πιο ανεκτικές, αναζητούν μια νοηματοδότηση στη ζωή τους από το μίσος προς τον "άλλο". Στις συλλογικότητες θα γνωρίσεις μια κανονική ζωή, συνεκτική, όχι κατακερματισμένη σε πάνω από το τραπέζι και κάτω από το τραπέζι. Δε θα πάρεις ούτε τουφέκι να βγεις στο αντάρτικο, ούτε αναγκαστικά ντουντούκες. Θα γνωρίσεις κανονικούς ανθρώπους και όχι κινητά που δεν απαντούν και ακέφαλες φωτογραφίες. (Σημ.Δέχομαι το cruising και έχω θητεύσει στο άθλημα αρκετά, ως πριν 10 χρόνια περίπου, δηλ 30 και κάτι).Τέλος θέλω να επισημάνω ότι η κατρακύλα στην ανομία της Ελληνικής κοινωνίας, δεν πρέπει να μας κάνει να στοχοθετήσουμε πρώτα το βασικό, επειδή κάποιοι θέλουν να αμφισβητούν το αυτονόητο. Οι διεκδικήσεις πρέπει να είναι σε όλα τα επίπεδα ταυτόχρονα και η πρόοδος πάντα σημειώνεται σε όλα τα επίπεδα παράλληλα. Όπως λέγαμε και πιο πάνω, έγκλημα υπήρχει και θα υπάρχει, ακόμα και εκεί που η πολιτεία είναι πολύ μπροστά. Αυτό βοηθάει και την πρόοδο στο πεδίο της κοινωνίας, όπως έχει αποδειχτεί. Επίσης, η κατρακύλα της Ελλάδας έρχεται σε οδυνηρή αντίθεση με ό,τι ισχύει σε όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και εκείνες που έχουν παρόμοια οικονομικά προβλήματα. Γυρεύουμε δανεικά από Υπουργούς που είναι ανοικτά gay και παντρεμένοι ή σε ΣΣ με άτομα του ίδιου φύλου και εδώ ακόμα μιλάμε περί κιναίδων. Η λογική που επικράτησε 30 χρόνια τώρα που είμαστε μέσα στην ΕΟΚ και μετά ΕΕ, είναι να είμαστε με το ένα πόδι έξω. Σαν μια κύστη, που έλεγε ότι φοβάται μήπως αλλοιωθεί από τους Δυτικούς, αλλά τελικά απεδείχθη γεμάτη τοξικές ουσίες, ικανές να δηλητηριάσουν ολόκκληρη την ΕΕ. Ποιοί το ήθελαν αυτό; Μα, οι πάντες, όσοι είχαν κάποια ισχύ στην Ελληνική κοινωνία. Από την τριτοκοσμική πολιτική και συνδικαλιστική ηγεσία, μέχρι την πάντοτε αντιδυτική Εκκλησία και την Ελληνική "πατριωτική" νομενκλατούρα, που θα έχανε μερίδιο της ασυδοσίας της, αν γινόμασταν πιο "κανονικό" Ευρωπαϊκό κράτος.
