Mερικά παιδιά στο σχολείο, είναι ατυχα όπως εσυ και δυστυχως οι συμμαθητές τους για κάποιον ανεξήγητο λόγω δεν τα χωνεύουν. Συμβαίνει...Και εγώ κάπως έτσι ήμουν στο σχολείο και τελειώνοντας παρατήρησα ότι τελικά όλα πάνε καλά με την πάρτι μου και ότι τελικά οι ανθρωποι τείνουν να με συμπαθούν εύκολα. Οι περίοδος που ντρεπομουν να μιλήσω ή να κινηθω (ενω ειμαι απο τους λιγοτερο ντροπαλους ανθρωπους που θα συναντησεις) μου φαινονται αιωνες πίσω. Σου προτείνω να φορέσεις παρωπίδες σε ότι γίνεται και να μην το σκέφτεσαι για δίκο σου καλό γιατι θα σε χαλάσει. Αυτό που έχει σημασία είναι να κάνεις μια αντικειμενικη επισκόπηση του εαυτού σου και να διορθωσεις όσα θεωρεις οτι αποτελουν ελάττωμα. Κάνοντας αυτό θα αποκτησεις αυτοπεποιθηση, η οποια θα βασιζεται στην δουλεια που εχεις κανει εσυ με τον εαυτό σου και οχι στην αποδοχη των αλλων. Δες το θετικα και ας ειναι σκληρο και ολα θα πανε καλα :')