Καλημέρα, Καταρχάς οφείλω να ζητήσω συγγνώμη για το σχόλιό μου που ήταν ακραίο, γεμάτο λογικά άλματα και όντως χολιασμένο. Δεν σου άξιζε, έστω από μένα. Θα κάνω μια εικασία γι' αυτήν τώρα. Με όσα περιγράφεις, μπορεί όλα αυτά να θυμίζουν τον άντρα της; Ίσως δεν είναι το παρελθόν σου που την τρομάζει αλλά το δικό της με τον πρώην σύζυγό της. Κάποιοι άνθρωποι, όταν κουβαλάμε μια τραυματική εμπειρία μέσα μας, σε τυχόν ομοιότητες μπορεί ν' αντιδράσουμε έντονα. Υ.Γ. Τις άλλες τις επέλεξες και πχ στην ξεπέτα δεν μπορείς να ξέρεις τι άτομα ήταν και τι όχι. Θέλω να πω, απαξιώνεις άτομα που ήξερες όσα πρέπει να ξέρεις για να μην πέσεις απο τα σύννεφα. Γιατί ανάξιες; Αυτό είναι ένα βαρύ φορτίο. Είναι σα να πρέπει να σου αποδεικνύει την υπεροχή της αν το σκεφτείς "για να αξίζει τον κόπο".