Καλά, σε συγκεκριμένη μεγάλη αλυσίδα σούπερ στη Θεσ/νικη πριν απο πολλα χρονια το ειχαν στανταρ συστημα (είτε συνολικά σαν επιχείρηση, είτε μια υπάληλος στο ταμείο τα τσεπωνε μονη της) ότι σου τρωω αρκετά cents τη φορά, τα οποία μπορεί να είναι 0.05 €, αλλά αν το σκεφτείς αυτό ×1000 άτομα πχ καθημερινά =50 ευρώ περισσότερα τη μέρα και 1500€ το μήνα! Σοκ!Η συγκεκριμένη -φουλ αντιπαθητική-υπάλληλος του ταμείου, τότε, θυμάμαι το έκανε για καιρό και δεν έλεγα τίποτα, γιατι κι εγω το χαζό το έβρισκα ξεφτιλίκι να ζητάω τα ψιλά. Ωσπου μια μέρα πηγαμε με την αδερφή μου, ακούμπησε τα ψώνια στο ταμείο και πατώντας απότομα η ξινή κυριούλα να κινηθεί ο αυτόματος διάδρομος έπεσαν τα μπουκάλια πάνω στα πόδια της αδερφής μου με αποτέλεσμα να ψιλοτραυματιστεί, μιας και ήταν καλοκαίρι (βλ. γυμνό πόδι). Η μανταμίτσα άρχισε να τσιρίζει και να μας ρίχνει καντήλια λες και φταίγαμε εμείς... Έκτοτε, πήγαινα πάντα στη συγκεκριμένη, και της ζητούσα και το τελευταίο cent επιτηδες. Αυτή ηταν σε φαση "ε, που να βρω τώρα 0,03; Θα πρέπει να ψάξω στα άλλα ταμεία!"Κι εγώ απαντούσα "αχχχ δε με πειράζει, δε βιάζομαι καθόλου! Περιμένω... " Και δώστου να ψάχνει και να ξεφυσά...Καλή σου ώρα, ξινομουρίτσα, όπου και να 'σαι :-D