Η απάντηση παραμένει ίδια, ξέρεις τον εαυτό σου και τον άλλον οπότε δεν αφήνονται περιθώρια για τρίτους. Το μυστικό είναι στο πόσο έντιμη και ενωμένη ομάδα είμαστε. Δεν έχω ζηλέψει επειδή αυτός που μ' αρέσει αρέσει αλλού, αλλά έχω ζηλέψει όταν έχω δει να ενδίδει ή να την πέφτει αντί να ξενερώσω και να τσακιδοστείλω άμεσα αντί να διαβάζω συγκρίσεις για το ποια είναι καλύτερη. Αν έχει ένα άτομο ανασφάλεια από μόνο του, οφείλει να το λύσει και να μην κάνει το πρόβλημά του, πρόβλημα της σχέσης. Γιατί τόση ανασφάλεια; Να μας υπολογίζει το άτομο που μας έχει επιλέξει μας νοιάζει. Επιμένω. :)Υ.Γ.1 Όταν κάποιος μ' αρέσει, νομίζω ότι αρέσει στους πάντες. Γιατί τον βρίσκω κούκλο, έξυπνο και διασκεδαστικό και νομίζω ότι κι οι άλλοι έχουν ανακαλύψει την γαματοσύνη του. Υ.Γ.2 Αυτά «τι γκαύλα είσαι εσύ μαν' μου» του δρόμου είναι αυτά τα «πόσο κούκλος είσαι» στα μέσα δικτύωσης, δεν είναι σοβαρή ή ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Αν πέφτει με τέτοια, λάθος άτομο διάλεξες.