Φιλτατη σε νιωθω απολυτα. Και εγω το εκανα αυτο. Απερριψα καποιον για να μη με απορριψει αυτος στην πορεια και ηταν το χειροτερο πραγμα που θα μπορουσα να κανω. Μετα τον εξιδανικευσα, οπως εσυ αυτον. Ουσιαστικα πρεπει να παρεις αποφαση να αγαπήσεις τον εαυτο σου, να αντιστρεψεις το παιχνιδι της ζωης. Δεν ειναι οτι η ζωη δε σε αγαπα ειναι οτι εσυ επιλεγεις να βλεπεις απο αυτην την οπτικη και εχεις ελλειψη αυτοεκτιμησης , εστιαζεις στην ελλειψη της και αρα αυτη γιγαντωνεται οσο περναει ο καιρος. Επαθα ακριβως το ιδιο. Και προσπαθω με συνειδητα βηματακια να βγω απο αυτην την λουμπα. Θα κανω εσωτερικη δουλεια, οχι θα, ηδη κανω, και μολις θα ξανασυναντηθω με εκεινον που απερριψα γιατι φοβομουν μη με απορριψει θα ερθει η στιγμή που θα του ζητησω συγγνωμη, θα του πω ειχα ψυχολογικα και δεν αγαπουσα τον εαυτο μου, σε απερριψα γιατι πιστευα οτι δε σου αξιζω και οτι θα με αφηνες μετα γιατι δεν ειχα αυτοεκτίμηση . Η ειλικρινεια ειναι το παν. Θα το κανω και ας φαω τα μουτρα μου. Αλλα θα ασχοληθώ με αντρα εφοσον πρωτα εχω κανει εσωτερικη δουλεια και εφοσον ξερω συνειδητα οτι πλεον με αγαπώ περισσοτερο.