Αγαπώ την μητέρα μου. Η μητέρα μου με έκανε στα 20 της όπου και παντρεύτηκε με τον πατέρα μου. Μετά από δύο χρόνια έκανε την αδερφή μου.Πριν περίπου 10 χρόνια πέθανε ο πατέρας μου σε τροχαίο. Η μητέρα μου δούλεψε σκληρά ως οικιακή βοηθός για να μας προσφέρει τα απαραίτητα ώστε να ζήσουμε μια απλή, σχετικά φτωχική, ζωή.Δεν αντιλέγω, μας πρόσφερε μια κανονική ζωή. Έβαλε πίσω την ζωή της για να μας μεγαλώσει. Δεν έχει κανένα σύντροφο, ούτε καν φίλες, πέρα από μια γειτόνισσα. Το πρόβλημα ήταν αλλού.. Δεν μπορούσα να μιλήσω μαζί της δεν είχα τι να πω.. Ποτέ δεν μας μάλωσε ή όποτε το έκανε το επιδίωκα για να νιώσω πως είναι, αφού ζήλευα τους άλλους που είχαν μία μητέρα να τους νοιάζεται.. Το μορφωτικό της επίπεδο είναι ιδιαίτερα χαμηλό με αποτέλεσμα, όπως προανέφερα, να μην μπορώ να κάνω κουβέντα μαζί της διότι δεν μπορούσα να μιλάω σε κάποιον ο οποίος έχει άγνοια για τα πάντα. Στο σχολείο ντρεπόμουν να έρθει. Φοβόμουν πως θα με ντρόπιαζε ή θα την κορόιδευαν οι συμμαθητές μου.Στα οικονομικά του σπιτιού προσπαθεί να είναι καλή.Δεν σπαταλάει χρήματα για τον εαυτό της, έχει να αγοράσει ρούχα για εκείνη χρόνια.. Προκειμένου να μην χάσει την δουλειά που έχει, κάνει μειώσεις διότι ξέρει πως χρειαζόμαστε χρήματα για φροντιστήρια.Επίσης είναι πολύ ευαίσθητη. Μετά από κάποιον καυγά, ακόμα και για μη σπουδαίο θέμα, θα στεναχωρεί τόσο που θα κλάψει.. Εκείνη γνωρίζει πως προσφέροντάς μας ένα πιάτο φαί δεν θα μας λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά σίγουρα δεν πεινάμε.Έδωσε έμπρακτη αγάπη, μόνο που μας γέμισε με φόβο, ανασφάλεια και με την ανικανότητα να μπορούμε να αγαπήσουμε.. Όλα αυτά ξεκινούσαν από τις δικές της εμπειρίες.Σκεφτόμουν όταν μεγαλώσω να φύγω μακριά. Ευτυχώς όμως έχω πια καταλάβει ότι στην πραγματικότητα έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για εμένα και την αδερφή μου.Δεν ξέρω πως θα μου φύγουν οι τύψεις που έκρινα τόσο άδικα όλα αυτά τα χρόνια μία γυναίκα που έγινε μητέρα σε νεαρή ηλικία και δεν είχε την πολυτέλεια της μόρφωσης, όπως την έχω εγώ σήμερα, χάρη σ'αυτήν. Έχω σχεδιάσει με την αδερφή μου να της κάνουμε μία μικρή έκπληξη. Ένα απόγευμα να βγούμε οι τρεις μας για μία βόλτα. Ίσως πιούμε και μια ζεστή σοκολάτα σε ένα ήσυχο μέρος. Έχουμε πολλά να πούμε άλλωστε. Έμαθα πως είναι να νοιάζεσαι για κάποιον που αγαπάς. Ένα από τα πολλά χαρίσματα που μου έχει κληροδοτήσει..***Αν ταυτίζεσαι περισσότερο με αυτή την εκδοχή, στο χέρι σου είναι να αλλάξεις το σενάριο της ζωής σου. Καλή τύχη. ***
