Έτερον εκάτερον. Η δική μας χαζομάρα δεν δικαιολογεί/ούτε καν ωθεί να μας συμπεριφερθούν άσχημα. Μπορεί μια γυναίκα να ζει σ' ένα σπίτι- αυτή τη στιγμή που μας διαβάζει- και να την δέρνουν. Μπορεί να τον διάλεξε, μπορεί να έβλεπε και τη δική της μητέρα να τρώει ξύλο. Ότι είναι δική της επιλογή, δεν σημαίνει ότι της αξίζει( δεν είπα ότι το λες εσύ Καραβάνα, αλλά αν μας διαβάζουν έστω από τύχη, νιώθω ότι οφείλω να τους το πω) και ούτε χρειάζεται να βλέπει σαν κατά βάθος καλό άτομο αυτόν που την κακομεταχειρίζεται. Υ.Γ. Επίσης, τι θα πούμε στα παιδιά που είχανε άθλιους γονείς; Μακάρι να ίσχυαν αυτά που λες, αλλά πολλά άτομα έχουν εκτεθεί σε άσχημα βιώματα από μικρή ηλικία και αυτό τους θόλωσε την κρίση στις επιλογές. Έχουν δρόμο μέχρι να συνειδητοποιήσουν όσα λες όπως τα λες, όχι απλώς θεωρητικά.