Εκτός κι αν πας εκεί εθελοντής-ρια γιατρός ή εκπαιδευτικός ή με οποιοδήποτε άλλη ιδιότητα που μπορεί να τους βοηθήσει (ειδικά αφιλοκερδώς/εθελοντικά), εκτός κι αν δίνεις τακτά χρήματα σε οργανισμούς "έμπιστους" που να γνωρίζεις ότι τα λεφτά θα πιάσουν κάποιο τόπο εκεί, εκτός κι αν συνενωθείς με ή ηγηθείς, κατά τρόπον ορθό, σε μηχανισμό πίεσης του κράτους του Νεπάλ για να απελευθερωθούν πόροι -αν υπάρχουν- και να μεριμνήσει για τους ασθενέστερους, εκτός κι αν η οικειοθελής και -πραγματικά άνευ αντιτίμου- δωρεά οργάνων μπορέσει ποτέ να καλύψει την παγκόσμια ζήτηση οργάνων για μεταμόσχευση (αν δεν υπάρχει ζήτηση δεν υπάρχει και προσφορά), εκτός αν όλα αυτά και άλλα τόσα λάβουν χώρα κάποια στιγμή …τότε οι προσευχές θα είναι -απλά- για την εσωτερική σου κατανάλωση. Καλό είναι να είναι, κανείς, ευγνώμων γι' αυτά που έχει, αλλά μην θεωρείς –κιόλας- ότι με το να "τρως εσύ όλο το φαί σου", θα δουν άσπρη μέρα τα μερικά δις του κόσμου, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.