Τώρα θυμήθηκα που ήμουν κι εγώ κάποτε 13 χρονών και ο από κάτω είχε μια πολύ παθιάρα με την οποία επηδιόσαντο κατά βούλησιν οποιαδήποτε ώρα της ημέρας,τι να έκανα η καψερή που δεν καταλάβαινα ακριβώς τι γινόταν,αναστατωνόμουν κιόλας ολίγον τι,έβαζα κ το ποτήρι στο πάτωμα για να ακούσω,ο μπαμπάς μου να λέει "τι θα γίνει πια μ'αυτόν,πρέπει να εξηγήσω και στο παιδί τι συμβαίνει",ωραίες εποχές.Πλάκα πλάκα άμα δουλεύεις και σε ξαγρυπνάει αυτό το πράγμα είναι πρόβλημα,κι όταν είσαι και σε πολυκατοικία οφείλεις να σέβεσαι κάποια πράγματα.Μια διακριτική επισήμανση στο νεαρό δεν θα έβλαπτε.