Νταξει απλα την εχω πατησει με το δηθεν δωρο.Σου πεταν 2 3 κρεμες οτι και καλα σου καναν περιποιηση,βγηκα απο την αιθουσα με κατακοκκινη μαπα και 3 ετοιμογεννα σπυρια τα οποια πριν ηταν σε φυσιολογικη κατασταση,ετοιμα να εξαφανιστουν.Μου χε αφησει τη μασκα σχεδον μια ωρα..Μολις εκανα να παω προς τις σκαλες δηθεν για να μιλησω στο τηλ,(στη πραγματικοτητα οπως ολοι καταλαβαμε ηθελα να τη κανω με ελαφρα μπας και γλιτωσω το γνωστο ψησιμο)εβγαλε τις κεραιες η τυπισσα και αρχισε να με ψαχνει στον οροφο.Εν τελη μπαινοντας στο γραφειο της ταδε,πληκτρολογουσε δηθεν στον υπολογιστη του 1821(γελαει ο κοσμος),προσπαθωντας να μου πουλησει πακετο.Τα οχι που ξεστομισα δεν την πτοησανε καθολου.Μα ειμαι φοιτητρια,παιδι χωρισμενων γονιων,η μανα μου αγνοειται και παει λεγοντας.Τιποτα,υπογραφη και προκαταβολη οτι θα αγορασω πακετο.Φυσικα και δεν εγινε τιποτα απ τα 2.Ε με τα πολλα με αφησε να φυγω.Ενοειται οτι μετα απ αυτο πηγαινω στη δουλεια κανοντας ελιγμους και οταν δε τα καταφερνω δεχομαι το δωρο με ''χαρα'' υποστηριζοντας πως ειμαι ανηλικη μιας κ ευτυχως μικροδειχνω και τους γειωνω,παιρνοντας πισω το δωρακι και εγω να προσποιουμαι τη στεναχωρημενη.''Δε πειραζει του χρονου''