Οι "ένα μάτσο τρελοί μηδενιστές" δεν θα ήταν πρόβλημα αν ήταν αποκομμένοι και μόνοι τους από την κοινωνική πραγματικότητα.Το πρόβλημα είναι ότι ό,τι λένε, το περιεχόμενο της "προκήρυξής" τους, το υποστηρίζουν και κανονικοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Διότι "τα ένστολα μαντρόσκυλα του κράτους" δεν απέχει από το "τα άθλια διακοσμητικά στοιχεία του Χρυσοχοΐδη", η "κοινωνία-φυλακή του πολιτισμού" ταυτίζεται με την απολυταρχία του "λευκού, χριστιανού, καπιταλιστή, αρσενικού". Το μίσος για την "κανονικότητα". Όλα αυτά είναι γνώριμα και οικεία... Και δεν είναι στις προκηρύξεις μόνο. Είναι παντού γύρω μας. Σε mainstream και μη καταστάσεις.Αν δεν θεραπεύσουμε την αιτία, δηλαδή την πραγματική μισαλλοδοξία, την συστημική συμπάθεια στη βία, δεν θα θεραπεύσουμε τίποτα. Δεν μπορείς να έχεις έναν αστυνομικό για κάθε πολίτη. Ο πολίτης πρέπει να μάθει να αγαπάει την κανονικότητα. Δηλάδή την τήρηση των νόμων, την ευταξία, να καταδικάζει την παράνομη βία.Αλλά άμα τα λες αυτά ταυτίζεσαι με ΧΑίτες ή άλλα αστικά δαιμόνια.
