Ειλικρινά, είμαι υπέρ του δικαιώματος στην άμβλωση.Δεν κατανοώ όμως γιατί η αντίθετη άποψη αντιμετωπίζεται με όρους δαιμονοποίησης... Λες και μιλάμε για την εξ αποκαλύψεως αλήθεια που αν κάποιος άπιστος τολμήσει να την αμφισβητήσει θα πέσει φωτιά να τον κάψει.Νομίζω ότι 5 χρόνια διακυβέρνησης Σύριζα κάναν πάρα πολύ κακό στα δημοκρατικά αντανακλαστικά μας. Η άλλη άποψη αφορίζεται πλέον με το φοβερό επιχείρημα "φασισμός γιατί το λέω 'γω" ή χαβαλετζίδικα σχόλια "καλά, κάτσε να δεις τι θα πάθεις τώρα" κλείνοντας το μάτι στα τάγματα ασφαλείας του ΒΟΞ.Αν είμαστε η Τεχεράνη της Ευρώπης, που δεν είμαστε αλλά έτσι για να συνεννογιόμαστε, είναι γιατί οι "προοδευτικοί" μας έχουν ανεκτικότητα έναντι του "άλλου" ίση με αυτή των Ταλιμπάν.Ίση με αυτή που έχουν οι οργισμένοι νέοι που προπηλάκισαν την Σώτη στο καφέ Φλωράλ, ίση με αυτή που είχαν αυτοί που σπάσαν στο ξύλο τον Οικονόμου, τον Μπογδάνο, τον Τέλλογλου, ίση με τους ακτιβιστές που κάνουν κατάληψη στην περιουσία του άλλου και κλέβουν ρεύμα με βασικό σκοπό να φτιάξουν ένα living room όπου θα αράζουν όταν βαριούνται και βαφτίζουν αυτό "αγώνα κατά του καπιταλιζμού". Έχει γκρεμιστεί ένα όριο λογικής που παλιότερα υπήρχε.Και αυτό προμοτάρεται ευθέως στα πανεπιστήμια, στα ΜΜΕ, στα κόμματα. Η κατάργηση των ορίων είναι πράξη επαναστατική.