Εάν δεν αλλάξει το αξιακό μοντέλο, και δεν αποτραπουν η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, η ανάπτυξη των αγορών του τρίτου κόσμου, δεν περιοριστεί η μετανάστευση, ο τουρισμός, το real estate, το μάρκετινγκ της υπερκατανάλωσης και οι ελεύθερες αγορές, δεν υπάρχει καμία απολύτως ελπίδα σωτηρίας.Το να τρώμε ζαρζαβατικά αντί για κρέας και να “φυτέψουμε” παντού ανεμογεννήτριες και να γεμίσουμε τον τόπο ηλεκτρικά δήθεν οικολογικά πατίνια δεν είναι παρά αντανακλαστικές αντιδράσεις ενός συστήματος που προσπαθεί μάταια να διατηρήσει το ίδιο σκεπτικό της συνεχούς ανάπτυξης και της αδηφάγας εκμετάλλευσης των πάντων. Και αλήθεια, γιατί μαζί με τον Μπολσονάρου και τον Τράμπ δεν μπαίνει και η Γερμανία της Μέρκελ στη λίστα που “κρύβει” τις τεράστιες εκπομπές CO2 που παράγει μέσα από τις ανισότητες των στατιστικών της Ε.Ε.;