Το 99% αυτών που καταστρέφουν την κοινωνική συνοχή και την Αθήνα είναι θρασύδειλα τσόλια που κατά μόνας δεν βγάζουν άχνα.Έχω αντιδράσει με αντίστοιχο τρόπο σε πορεία με τα παλικαράκια που σπάνε (αν και αυτοί είναι πραγματικοί επαγγελματιες και είναι από τις φορές που πραγματικά φοβήθηκα καθώς είχαν υποστήριξη από εκεί που δεν το περίμενα), με μηχανακηδες που οδηγούν σε πεζοδρόμια, με κυρίες που πετάνε κάτω σκουπίδια ή με γέρους που κατουρανε εν μέση οδώ.Έχω αναλάβει το κόστος της γραφικότητας (έχω αυτογνωσία) σε μια πόλη που ο καθείς θεωρεί δικαίωμά του να κάνει ό,τι του καπνίσει. Πολύ πριν τους εθνικούς μύθους πρέπει να διαλύσουμε τα προσωπικά μας παραμύθια. Αυτα που εξωραΐζουν το εγώ μας και μας κάνουν να λέμε ασταμάτητα ψέματα στον εαυτό μας. Δικαιολογώντας μας τα πάντα.