Μπράβο στο Πανεπιστήμιο. Ελπίζω, στην πρώτη ευκαιρία, να φύγει και ο μικρός από το σπίτι του, κόβοντας τον θανατηφόρο ομφάλιο λώρο που τον πνίγει ύπουλα , σιγά σιγά σαν δηλητήριο.