Πολυ ρομαντική η προσεγγιση του αρθρογράφου για μία αντιαισθητική, ανθυγειινή συνήθεια/εξάρτηση των πολλών που την εξασκούσαν για δεκαετίες αδιαφορόντας για τους λίγους που συνυπήρχαν μαζί τους σε ταβέρνες, εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, κυλικείων και άλλα "νουάρ" στεκια αλλά και σε ταξί, λεοφωρεία, δημόσιες υπηρεσίες για να μην ξεχνιομαστε . Εγώ ως μη καπνιστής αναγκαζόμουνα να ανέχομαι την εγωιστική αυτή συμπεριφορά των καπνιστών και να υποβάλλομαι στις συνέπειες της που δεν περιορίζονται μόνο στην μυρωδιά που αφήνει στα ρούχα. Ναι, όντως θα είναι λιγότερο κινηματογραφικά τώρα τα κωλάδικα ή τα ρεμπετάδικα και αυτό ειναι εν τέλει κάτι θετικό. Ακόμα και εκεί κάποιος θα πρέπει να υπολογίζει ότι πριν το ανάψει, μπορεί να υπάρχουν αλλοι δίπλα του που δεν γουστάρουν και μπορεί να μην είναι στην ιδιοσυγκρασία τους να έρθουν να του το πουν καταμουτρα, ότι αμα γουστάρεις κάτι τέτοιο, καντο για την πάρτι σου. Πρόσφατα σε διακοπές στην Υδρα πήραμε το καραβάκι με τον σύντροφο μου για να προσεγγίσουμε άλλες παραλίες. Παρα το τεράστιο απαγορευτικό σήμα στο κατάστρωμα, τρία διαφορετικα άτομα κάπνιζαν. Κανείς από το πλήρωμα δεν τους είπε λέξη. Και η αλήθεια είναι ότι ούτε και εμένα μου βγήκε κάτι παραπάνω απο γκριμάτσα αποδοκιμασίας, διακοπές ήμουνα, καυγαδες δεν έψαχνα. Τουλάχιστον τώρα με την τηλεφωνική γραμμή και (ελπιζω) με τους συνεχείς ελέγχους αυτό θα σταματήσει. Ως άνθρωπος που έχει ΄χασει συγγενείς απο καρκινικά νοσήματα, θέλω να ελπίζω ότι η κοινωνία θα δει ότι αυτό είναι θετικό για το σύνολο, όχι μια politically correct μ@λακία που θέλουν να μας επιβάλλουν απο το εξωτερικό, όπως νομίζω οτι ο κυριος Πολιτάκης αφηνει να εννοηθει.
Σχολιάζει ο/η