Μόλις διάβασα το βιβλίο και συγκινήθηκα! Τελειώνοντάς το, ένοιωσα σα να έκανα κι εγώ μια "σύντομη έκτακτη εμφάνιση" (cameo) καθώς υπήρξα φοιτητής (και μεταπτυχιακός) του ΓΘΜ τα έτη 1982-1990. Βίωσα και "από τα μέσα" την περίοδο αυτή του Πανεπιστημίου και την οποία καταγράφει με ακρίβεια. Θέλω να πιστεύω ότι υπήρξα στενός και πιστός φίλος του σε δύσκολες στιγμές. Τον σκέπτομαι πάντα με αγάπη και σεβασμό. Ήταν "ο δάσκαλος μου". Έμαθα μαζί του Ιστορία, Πολιτική Επιστήμη και κυρίως έμαθα να γράφω ... Είναι ακριβώς όπως περιγράφει τον εαυτό του και για αυτό είμαι πολλαπλά περήφανος για τον δάσκαλό μου και τις αξίες που τον διέπουν. Ελπίζω να πήρα κι εγώ κάποιες από αυτές. Ωστόσο, πέρα από τις βιωματικές εμπειρίες, το βιβλίο αυτό καθαυτό έχει ιδιαίτερη αξία διότι αποτυπώνει και αναλύει με ακρίβεια τις αθεράπευτες παθογένειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος με επίκεντρο τα Πανεπιστήμια.