Στα αδικήματα που ο δράστης συλλαμβάνεται μέχρι το τέλος της επόμενης ημέρας (και όχι σε 24 ή σε 48 ώρες όπως λέγεται λανθασμένα) από τότε που διέπραξε την πράξη, τότε δικάζεται με την διαδικασία του αυτοφώρου, δηλαδή άμεσα.Φυσικά, έχει δικαίωμα να ζητήσει αναβολή, αλλά δεν είναι εγγυημένο ότι θα γίνει δεκτό το αίτημά του. Ο κανόνας είναι ότι γίνεται δεκτό, χωρίς πάντως να είναι αυτή η πρακτική των δικαστηρίων πάντοτε δικαιολογημένη.Υπάρχουν αδικήματα στα οποία πράγματι είναι απολύτως απαραίτητη η παροχή περισσότερου χρόνου για την υπεράσπιση... σε άλλα όχι. Εν προκειμένω η απόφαση να μην χορηγηθεί αναβολή φαίνεται ανεπιεικής μόνο επειδή η συνήθης πρακτική είναι να δίνεται.Η διαδικασία του αυτοφώρου, δηλαδή η άμεση εκδίκαση της υπόθεσης εξυπηρετεί διάφορους σκοπούς :1) Την πιο αξιόπιστη απόδειξη των γεγονότων. Όσο περισσότερος καιρός περνάει από την πράξη, τόσο οι μάρτυρες αρχίζουν να έχουν πιο θολή εικόνα των γεγονότων, να επηρεάζονται από προσωπικές πεποιθήσεις ή από άλλους παράγοντες (λ.χ. η κλασσική σκέψη "που να μπλέκω τώρα"). Η αφιλτράριστη μαρτυρία συνήθως είναι και πιο αξιόπιστη ιδίως αν συνδυάζεται με άλλες, επίσης αφιλτράριστες, μαρτυρίες.2) Ικανοποιεί το περί δικαίου αίσθημα. Μια απόφαση (καταδικαστική ή αθωωτική) που εκδίδεται άμεσα μετά την πράξη, προσφέρει στον πολίτη την ασφάλεια της αίσθησης της απονομής δικαιοσύνης. Μια απόφαση που θα βγει μετά από 2 χρόνια δεν λέει και πολλά στην κοινωνία και μια απόφαση που θα βγει μετά από 10 χρόνια δεν λέει τίποτε σε κανέναν, παρά μόνο στους άμεσα εμπλεκόμενους.3) Είναι υπέρ του αθώου κατηγορούμενου. Αν ο κατηγορούμενος είναι αθώος, το όνομά του δεν θα σέρνεται στην λάσπη για χρόνια , αλλά θα καθαρίσει άμεσα Πέρα από τον χρόνο εκδίκασης, κατά τα λοιπά, η ποινική διαδικασία είναι η ίδια, χωρίς εκπτώσεις για τα δικαιώματα του κατηγορούμενου, τα οποία τα διατηρεί πλήρη.Προσωπικά επικροτώ την απόφαση του συγκεκριμένου δικαστηρίου. Δεν βρίσκω λόγο αναβολής στην συγκεκριμένη υπόθεση. Τυχόν αναβολή τίποτε ουσιαστικό δεν θα είχε να προσφέρει στην προετοιμασία της υπεράσπισης του κατηγορουμένου και στο μόνο που θα οδηγούσε θα ήταν να ξεχαστεί η υπόθεση, να αμβλυνθούν οι πρώτες εντυπώσεις, να επηρεαστούν οι μάρτυρες από τους ...καλοθελητές και να συνεχίζει να απειλείται η σύζυγος του κατηγορουμένου και όποιος άλλος τύχαινε να μην του κάνει τα χατήρια.
Σχολιάζει ο/η