Τρύπησα το δάχτυλό μου με μια τόση δα καρφίτσα κι έβαψα το όνειρό μου μ' ένα ΧΡΩΜΑ ΚΟΚΚΙΝΟ στρίμωξα τα δάκρυά μου μες στην ΠΡΑΣΙΝΗ βαλίτσα μάζεψα και τον ιδρώτα με ΣΤΥΠΟΧΑΡΤΟ ΑΙΜΑ δάκρυα κι ιδρώτας κλείσιμο μιας πόρταςκι η αυλαία πέφτει ΑΙΜΑ δάκρυα κι ιδρώτας και μιας ΦΑΛΤΣΑΣ νότας ο απόηχος μένει χάθηκα σ' ένα λιβάδιμε γιγάντιες ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ πέταξα πάνω από δάση και κρυστάλλινα βουνά κρύφτηκα να μη με βρούνε κάτω απ' τις σκάλες των μαλλιών σου πέρασες τα δάχτυλά σου και με ΣΚΟΤΩΣΕΣ ΑΙΜΑ, δάκρυα κι ιδρώτας κλείσιμο μιας πόρταςκι η αυλαία πέφτει ΑΙΜΑ δάκρυα κι ιδρώτας και μιας φάλτσας νόταςο απόηχος μένει γεια χαρά.
Σχολιάζει ο/η