Το θέμα είναι αποκλειστικά νομικό και η απόφαση "συνοψίζει" ως εξής :"Το ΔΕΕ επισημαίνει, επίσης, ότι «μολονότι η οδηγία για την εναρμόνιση περιέχει διάταξη εισάγουσα παρέκκλιση για την Ελλάδα, η διάταξη αυτή αφορά σαφώς μόνο το «αλκοολούχο ποτό με άνισο (σ.σ. γλυκάνισο)» με την ονομασία «ούζο»».«Η εν λόγω σαφής και ακριβής κατά παρέκκλιση διάταξη πρέπει, ως εκ της φύσεώς της, να ερμηνεύεται στενά», αναφέρει το ΔΕΕ, εξηγώντας ότι «πράγματι, ο νομοθέτης της Ένωσης δεν είχε την πρόθεση να επιτρέψει στα κράτη μέλη να θεσπίζουν, κατά τη διακριτική τους ευχέρεια, καθεστώτα παρέκκλισης».«Δεδομένου ότι το τσίπουρο και η τσικουδιά δεν αποτελούν, κατά το παρόν στάδιο της ενωσιακής νομοθεσίας, προϊόντα υπαγόμενα στο καθεστώς παρέκκλισης που προβλέπεται στην ίδια αυτή διάταξη, το Δικαστήριο εκτιμά ότι τα προϊόντα αυτά υπόκεινται στον ίδιο συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης με όλα τα προϊόντα αιθυλικής αλκοόλης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για την εναρμόνιση», απεφάνθη το ΔΕΕ."Ελπίζουμε λοιπόν να μην το παρακάνει στην "λυρική" και "τοπικίστικη" επιχειρηματολογία ο κ. Γεωργούλης.Αν "περνούσε" τέτοια προσέγγιση, θα αρκούσαν οι παρακάτω στίχοι να περιληφθούν στο σκεπτικό του (ειδικά αν ανήκε στην Ελληνική Λύση που - ως γνωστόν -, στηρίζει όλα τα "άγια" προϊόντα...) : Άγιο μου τσιπουράκιΣε γυάλινο κορμάκιΟνειρομπερδεμέναΚαι ψυχοτυλιγμέναΚαημούς παρηγοράτεΤους έρωτες ξυπνάτεΓια να το φαιδρύνουμε λίγο...