@Γράφων 24.7.2019 | 10:02Ναι συμφωνώ με το νόημα του κειμένου που παρουσίασες.Άλλωστε πολλοί είναι εκείνης της περιόδου, νεότατοι τότε (1967-1974), που «εξαργύρωσαν» την όποια, μικρή ή μεγάλη, εμφανή ή αποδεδειγμένη, αντιδικτατορική δράση τους αναλαμβάνοντας κυβερνητικά πόστα και σταδιακά, «ναρκωμένοι» από την εξουσία, μεταλλάχτηκαν σε κορπορατιστές. Ουσιαστικά σε αυτό που κάποτε αντιτάχθηκαν τόσο δίκαια.Πάντως, επειδή το θέμα μας είναι η κ. Δόμνα Μιχαηλίδου, η οποία εκ πρώτης όψεως είναι πολύ συμπαθής (και όμορφη), ελπίζω και εύχομαι να αποδειχτεί μια άξια και δίκαιη και αποδοτική υφυπουργός εργασίας με σκοπό να μας ανακουφίσει από τα προβλήματα των εργασιακών ζητημάτων και όχι να τα αμβλύνει. Κυρίως να επαναφέρει τις συνθήκες δικαίου στον εργασιακό χώρο σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, οι οποίες αποκτήθηκαν κυριολεκτικά με αίμα και που τα τελευταία χρόνια κλονίστηκαν πολύ σοβαρά.
Σχολιάζει ο/η