Εξαιρετικό το άρθρο όσο και οδυνηρό. Αρχές δεκαετίας του '90 πέρασα δύο τουριστικές σεζόν στην Κρήτη εργαζόμενος. 24 ετών τότε και αρκετά "χύμα στο κύμα", είχα εντυπωσιαστεί αρνητικά με την καφρίλα που συναντούσα. Σοβινισμός, κουτσαβακισμός, ντεμέκ ανδρισμός, θρασυδειλία και χυδαιότητα από τους νέους κυρίως ντόπιους. Φυσικά όλα αυτά δεν χαρακτηρίζουν το σύνολο αλλά η αίσθηση τους ήταν διάχυτη. Στην παρούσα μου εργασία συναργάζομαι με κάποιους Κρητικούς (που ζουν εκεί διότι διαφέρουν από όσους έφυγαν και ζουν αλλού) και η εντύπωση παραμένει, δυστυχώς, ίδια. Δεν ξαναπάτησα το πόδι μου παρά μόνο όταν ήμουν υποχρεωμένος λόγω δουλειάς. Κρίμα για τον πανέμορφο αυτό τόπο...