«Λανθασμένα υποθέτουμε ότι οι συνάνθρωποι μας είναι εγωιστές. Στην πραγματικότητα η αυτο-εικόνα τους ως τίμια πρόσωπα είναι πιο σημαντική γι' αυτούς από ό,τι ένα βραχυπρόθεσμο οικονομικό κέρδος»Πιστεύω και εγώ ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το πώς αντιλαμβανόμαστε την ανθρωπότητα. Για πολλά χρόνια και ίσως βασιζόμενα σε έργα του Ντίκενς και άλλων συγγραφέων και φιλοσόφων η ιδέα είναι ότι οι άνθρωποι είμαστε εγωιστικά όντα με επιθετικά χαρακτηριστικά, με λίγα λόγια ικανοί να πατάμε πάνω από πτώματα για τον εαυτό μας.Πιστεύω ότι αυτό δεν έχει να κάνει με τη φύση μας, αλλά με πρότυπα και αντιλήψεις που μας τροφοδοτεί η κοινωνία.Και βασικά αυτό πάει παράλληλα με τη θεωρία του Δαλάι Λάμα ότι στη πραγματικότητα δεν είμαστε άσχημα, καλά, εγωιστικά όντα. Αντιθέτως είμαστε κοινωνικά που ανθιζουμε με την αγάπη τριγύρω μας, συμπόνια και αρμονία.