Ας γίνω γραφικός απαντώντας στον φανταστικό μου φίλο Πέτρο Κοκκαλη.Αγαπητέ Πέτρο,Το ξέρουμε ότι ένας άνθρωπος με οικονομική επιφάνεια μπορεί να έχει προοδευτικές απόψεις. Από τον Περικλή στη Μελίνα Μερκούρη και από τον Κοραή στον Λαμπράκη η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιους ανθρώπους.Το πρόβλημα είναι με τους ανθρώπους που ανδρώθηκαν, δηλ. ζήσαν δρέποντας -ή θρεφοντας- τις δάφνες της Διαπλοκής.Όταν λέμε Διαπλοκή εννοούμε την διοχέτευση με αδιαφανείς τρόπους ατελείωτων πόρων σε εταιρείες ενός επιχειρηματία.Από το 1991, επί Μητσοτάκη με το Ξυστό για όσους ξεχνάνε, μέχρι πολύ πρόσφατα.Πέτρο, ούτε τον εαυτό σου δεν πείθεις.