Θα σου πω τη προσωπική μου εμπειρία: Η αλήθεια είναι πως αλλάζεις σαν άνθρωπος μετά τους 9 μήνες της θητείας. Εκεί μέσα σε γενικές γραμμές δε σου κάνουν κάτι φοβερό, μιας και πλέον έχουν χαλαρώσει πολύ τα πράγματα. Όμως είσαι συνεχώς στην τσίτα, κάνεις όλη μέρα ανούσια πράγματα, συναναστρέφεσαι όλη μέρα με άντρες από κάθε κοινωνικό στρώμα, κάνεις υπηρεσίες (πχ σκοπιές, θαλαμοφυλακας κτλ) σε βάρβαρες ώρες, δε κοιμάσαι καλά, και υπάρχουν και στιγμές που θα ακούσεις φωνές από ανώτερους κτλ... Όλα τα παραπάνω, συν ότι περνάς πολύ χρόνο μόνος σου με τον εαυτό σου, σε κάνει να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα στη ζωή σου. Να δεις κάποια γεγονότα με μία διαφορετική ματιά. Τώρα εσύ γενικά να μην ανησυχείς για το αγόρι σου. Δε πρόκειται να πάθει κάτι. Κοίτα να είσαι δίπλα του, και προς θεού να μην τον κουράζεις. Θα έχει ανάγκη τη ξεκούραση και τον ύπνο. Όπως και τη ψυχική του ηρεμία... Αν κάνεις τα παραπάνω , δε θα έχει θέμα ούτε αυτός, ούτε εσύ! Τους χαιρετισμούς μου από ένα μακρινό φυλάκιο στον Έβρο :)