Όλα γίνονται, συμφωνώ και με το ότι το σεξ ή είναι τέλειο ή δεν είναι, δεν έχει να κάνει με την έλευση του μωρού αλλά είναι ακόμη μωρό. Έχω την εντύπωση ότι η πραγματική παραζάλη αρχίζει όταν το παιδί πάει σχολείο, εκεί είναι που η πραγματικότητα σε χτυπάει κατάμουτρα, το πρωί να το πας στο σχολείο, να το πάρεις, να έχεις μαγειρέψει για να φάει, να το διαβάσεις, να το πας αγγλικά/γαλλικά/μουσική/καράτε/ζωγραφική, να το πάρεις από αγγλικά/γαλλικά/μουσική/καράτε/ζωγραφική, να διαβάσετε ό,τι έχει απομείνει για το σχολείο, να βρείτε τι θα φορέσει αύριο, να κάνει μπάνιο, να κοιμηθεί και να ο εκνευρισμός "κοιμήσου αγάπη μου να ξυπνήσεις το πρωί" "μα πότε θα παίξω αν κοιμηθώ" "κοιμήσω για να κοιμηθεί κ η μαμά με τον μπαμπά", και να τα νεύρα, να οι τσακωμοί και πουθενά ελεύθερος χρόνος, ούτε για το παιδί, ουτε για τους γονείς. Όλα αυτά σκέφτομαι και τρομάζω πάρα πολύ.