ημουν και εγω ετσι στο σχολειο αλλα δεν το ηθελα. Δεν μπορεσα ποτε να μπω στην παρεα. Ολοι ηταν φιλοι εμενα κανενας δεν με συμπαθουσε. Οποτε πηγαινα να πω κατι ειτε δεν μου εδιναν σημασια ειτε με κοροιδευαν ειτε με ακυρωναν. ποτε δεν καταλαβα τι εκανα λαθος. Ισως που ημουν πιο ωριμη δεν ξερω γιατι με αντιπαθουσαν ολοι. Ακομα και τωρα συμβαινει αυτο αλλα σε μικροτερο βαθμο απο οτι στο σχολειο. Ακομα δεν εχω ανακαλυψει τι κανω λαθος. Παντως δεν εχω κατι απωθητικο πανω μου ουτε καποιο διανοητικο προβλημα