Η κοπελα γραφει για εναν συγκεκριμενο λογο. Δεν αγαπαει το αγορι της. Πολυ ωραια ως εδω (δεν σχολιαζω αυτο εγω). Συνεχιζουμε παρακατω φοβαται την αντιδραση του. Τσουπ . Βλεπω το δεντρο και χανω το δασος. Αλλα ας μεινω λιγο στο δεντρο. Φοβαται μην νευριασει; μπορει. Φοβαται μην της φωναξει; μπορει. Φοβαται μην την βαρεσει ;;; Εισαι αστεια.... Κλεινοντας ας παω στο θεμα. Το θεμα ειναι πως δεν τον αγαπα και τον χρησιμοποιει απλα για εχει καποιον κοντα της. Το αντιλαμβανεσαι;; Η κολησες στο φοβο; Τον χρησιμοποιει. Παμε παρακατω. Κατε με κακως. Νομιζω λοιπον πως το να απομονωνεις φρασεις που ουτε καν εχουν σχεση με το θεμα...ο φοβος υπαρχει αλλα ο φοβος της μοναξιας . Οχι ο φοβος του ξυλου που θα φαει. Βεβαια δεν σε κατηγορω γυναικα εισαι οπως θες τα λες. Σαν αυτο που λενε με λενε ριζο και οπως θελω τα γυριζω .