Όλο αυτό που λες περί ταπείνωσης, σ αρέσει μόνο στις ιδιαίτερές σας στιγμές, ή είσαι άβουλη γενικότερα στην ζωή σου και χρειάζεσαι κάποιον να σου λέει τι και πως να το κάνεις;Αν είναι το πρώτο μεγιά σου και χαρά σου. Αν είναι το δεύτερο, δεν μπορεί να θεωρηθεί αρρώστια αλλά στάση ζωής (με αρκετά μειονεκτήματα όμως)
