Μη το λες. Υπαρχουμε κι εμεις που θελουμε αδυνατους.Επιασα τον εαυτο μου στο παρκο να χαζευω εναν κυριο, ψηλο, αδυνατο, μακροστενο ρε παιδι μου, πώς το λενε. Ειχε κατι ποδια μεχρι την Καπερναουμ, δαχτυλα μακρια, λευκο αλλα ροδινο δερμα και σκουροξανθα μαλλια. Σαν Βορειοευρωπαιος. Αλλα Ελληνας. Και αν και μια χαρα ευχαριστημενη επι προσωπικου, αναστεναξα. Ηταν πολυ φινο πλασμα...