Αν μείνουν στα λόγια οκ, αν όμως πάνε να κάνουν κίνηση εκεί αλλάζει λίγο το πράμα. Εγώ πέρσι είχα αποκτήσει stalker (και δεν φορούσα ούτε κοντά ούτε προκλητικά ρούχα). Με ακολούθησε μέχρι το σπίτι και έμεινε κάτω από το μπαλκόνι μου για κάνα μισάωρο. Αυτό συνεχίστηκε για πολλές μέρες, μέχρι που εγώ είχα τρομοκρατηθεί και έβαζα φίλους και γνωστούς να με γυρνάνε σπίτι ακόμα και το απόγευμα από τη δουλειά. Μια μέρα κατεβαίνοντας από την πολυκατοικία τον πέτυχα να κοιτάει τα κουδούνια, περιττό να σου πω πόσο πανικοβλήθηκα! Άρχισα να τρέχω σχεδόν για να ξεφύγω. Ευτυχώς δε με ακολούθησε. Μέχρι και στην αστυνομία πήγα αλλά δεν μπορούσαν λέει να κάνουν κάτι γιατί στην ουσία δεν με είχε απειλήσει. Ούτε στο μπαλκόνι δεν τολμούσα να βγω! Άστα.. Ένα καλοκαίρι μέσα στον πανικό πέρασα.
Σχολιάζει ο/η