"Τα χρυσούλια" μας κάποια στιγμή πρέπει να μεγαλώσουνε και να αναλάβουνε τις ευθύνες τους. Ο καλός σου ψάχνεται, κι αν δεν το έκανε σήμερα, θα το κάνει αύριο κατά πάσα πιθανότητα. Θέλεις να είσαι υποχρεωτικά μαζί του? Τελικά αποδεικνύεται ότι το να δικαιολογούμε τον "άνθρωπό μας" είναι πολύ εύκολο. Μπορείς να ζήσεις το υπόλοιπο του κοινού σας βίου με αμφιβολία? Δέκα χρόνια είναι μεγάλο διάστημα για τέτοια συμπεριφορά. Σε σέβεται άραγε? Εσύ σέβεσαι τον εαυτό σου?