Ωραίο συναίσθημα αυτό του έρωτα, να βλέπεις τον άλλο/άλλη και να μη χορταίνεις να τον κοιτάς ή να του μιλάς! Να σου χαμογελάει με τα υπέροχα γαλανά του/της μάτια (όπου γαλανά βάλτε όποιο χρώμα σάς ταιριάζει!) και να ''απογειώνεσαι''!Και μετά να σου λέει καληνύχτα και να φεύγει για να βρει τον γκόμενο!Φευ! Εβδομήντα πέντε χρόνια (μοναξιάς) ακόμα, πού θα πάει, θα περάσουν...