Εγώ μεγάλωσα σε ένα σπίτι που ο ένας βοηθούσε τον άλλον.Η μητέρα μου είχε βιβλιοπωλείο και ο μπαμπάς μου ήταν καθηγητής γερμανικών, άρα έλειπαν και οι δυο πολλές ώρες εκτός σπιτιού.Οι δουλειές ήταν μοιρασμένες, οι βαριές στους γονείς μου και εμείς οι τρεις, 2 κορίτσια και ένα αγόρι, συγυρίζαμε, διατηρούσαμε τα δωμάτια μας καθαρά, μαζεύαμε και σε μεγαλύτερες ηλικίες βάζαμε πλυντήριο,πλέναμε πιάτα, μαγειρεύαμε.Με αυτή την νοοτροπία μεγαλώσαμε, κανείς δεν είναι αρχηγός,ο ένας βοηθάει τον άλλον και με αυτόν τον τρόπο μάθαμε να λειτουργούμε και στις δικές μας οικογένειες, ισότιμα.