Λάθος αντιμετώπιση το να χάνεις την ψυχραιμία σου γιατί όσο δίκιο και να έχεις το υποστηρίζεις με αδιέξοδο τρόπο. Χρειάζεσαι τη μαμά σου στη ζωή σου αλλά στο μεταξύ πρέπει να μάθεις να διεκδικείς τα θέλω σου με σοβαρότητα δίνοντας της να καταλαβαίνει πως είσαι αποφασισμένη, υπεύθυνη για τις δηλώσεις σου και έτοιμη να της υποστηρίξεις. Μακρυά από υστερίες και καυγάδες που ανεβάζουν την ένταση. Τις αποφάσεις μας τις επεξεργαζόμαστε, τις χτίζουμε μεθοδικά (βρίσκουμε δουλειά, σπίτι, κάνουμε οικονομικό budget, δημιουργούμε τις προυποθέσεις) και τις ανακοινώνουμε. Δηλώνουμε την αγάπη μας στη μαμά (εν προκειμένω), αναφέρουμε ότι τη θέλουμε ως κομμάτι της ζωής μας και ότι δεχόμαστε τη διαφορετικότητα των απόψεών της αλλά είμαστε ενήλικοι και αποφασισμένοι να ζήσουμε τη ζωή μας όπως θέλουμε εμείς. Ηρεμα, φυσικά και χωρίς αντιπαραθέσεις. Ακόμη και προσωρινά να θυμώσει θα σεβαστεί την απόφαση όταν αυτή είναι διεξοδικά προετοιμασμένη. Αλλο το "θέλω να βρω δουλειά" κι άλλο το "ξεκινώ από τη Δευτέρα" κι αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Δείξε της πως ενηλικιώθηκες έμπρακτα κι ουσιαστικά κι όχι μόνο στα λόγια.