ο χειρότερος εχθρός μας είναι τελικά ο ίδιος μας ο ευατός. Βλέπω ένα όμορφο κόσμο μπροστά μου, διαφορέτικό και θέλω να βυθιστώ μέσα του, να ξεχάσω το τώρα και να το σκέφτομαι σαν μια παλιά ανάμνηση αλλά δεν μπορώ. Όλα μοιάζουν ψεύτικα και ανούσια και η ρουτίνα είναι η μόνη σταθερά πια στην ζωή μου. Αναρωτιέμαι τι θα χρειαστεί για να κάνω το βήμα που χρειάζεται..