Αν αυτό είναι το μόνο πού έχει να πεί ο κ. Δημητριάδης στην παρούσα κατάσταση...τότε εγώ Βδελυσσομαι τον κ. Δημητριάδη.Και λυπάμαι γιατί ο συγγραφέας του εμβληματικού Πεθαίνω σαν Χώρα γρέφει κάτι που με κάνει να βδελυσσομαι να ακουμπήσω το έντυπο μέσω του οποίου μοιράζεται και διαδίδει την βδελυγμία του.Και γιά μιά απάντηση στην λογοδοιάρροιά του μπορεί κανείς να διαβάσει το Πεθαίνω σαν Βδέλυγμα του Θωμά Τσαλαπάτη στην Εφημερίδα των Συντακτών 3-4 Οκτωβρίου, σελ 16 της ενότητας 'νησίδες'.Ελπίζω επίσης το θεατρόφιλο κοινό να απόσχει από όποιο μελλοντικὀ του πόνημα...εξάλλου γιατί να απευθύνεται ο κ. Δημητριάδης σε ένα κοινό τόσο ανάξιο;