Δε νοσεί μόνον ο Συριζα,νοσεί συλλήβδην το πολιτικό σύστημα.Συνονθυλεύμα απόψεων παρατηρείται σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.Στη ΝΔ κεντροδεξιά,ακροδεξιά,νεοφιλελεύθερα ψήγματα συνθέτουν το παζλ.Στο Ποταμι,αν και πασχίζουν να προσδιορισθούν ως κεντροαριστερά, ο κοινός βηματισμός νεοφιλεύθερων αριστερών,κεντρώων,σοσιαλδημοκρατών ,ενώ υποσχόταν τροχάδην, το ‘χει ρίξει στο σημειωτόν, και αργότερα μπορεί και στο οκλαδόν.Στο Πασοκ αναζητούν τη νέα σοσιαλδημοκρατία και ταυτόχρονα απευθύνουν έκκληση στο ‘’βαθύ’’του σπλαχνικό κομμάτι να επαναπατριστεί.Στον Συριζα είναι ακόμα μουδιασμένοι απο την κατραπακιά και, παρά την ‘’εκκαθάριση’’,αλλού πατάνε και αλλού βρίσκονται.Διχασμένοι ψυχικά μετεωρίζονται μεταξύ κεντροαριστεράς,αλλά ελληνικά(που θα χωράει τον Καμμένο,το βαθύ Πασοκ και ότι άλλο ‘’νέο’’κυκλοφορεί,μπορεί και τον Κουβέλη),και μιας λυγμικής αριστεράς που μας έχει κάνει να πιστέψουμε ότι λογισμός και όνειρο αντάμα,είναι ασυμβίβαστα και συστημικά.Το δε ΚΚΕ εμμένει σε μια γραφική σοβαρότητα,της οποίας η αποκλειστικότητα απειλείται από τον γλυκό, και με καθαρή ματιά, Λεβέντη.Μας απομένει ο βέρος νεοφιλελευθερισμός ,που νομίζει ότι ειναι θέμα χρόνου η επικράτησή του,γιατί αλλιώς τα νούμερα δεν βγαίνουν και συνεχώς με το δάχτυλο προτεταμένο,και πιο τεντωμένο τώρα,μας επιπλήττει που θέλουμε να τσιγκλίσουμε λιγάκι τους αριθμούς,οχι με τίποτα όνειρα τρελά,αλλά με την υπενθύμιση ότι η αμείλικτη σιγουριά τους, δεν συγκινεί και τον πιο φανατικό πραγματιστή...Α,και ο Λαφαζάνης, που προσπαθεί να μας πείσει οτι με τη δραχμή παντιέρα θα αναταχθούμε κοινωνικά,τι και αν την είχαμε καμιά διακοσαριά χρόνια και προκοπή δεν είδαμε,αυτή τη φορά όμως μιλάμε για γενική έφοδο,οχι μόνο στο νομισματοκοπείο,αλλά στα αστικά ανάκτορα.
Σχολιάζει ο/η