ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΪΟΥ

#3 Πρώτα από όλα, να πω ότι διαφωνώ με τη Λένα, χωρίς κιόλας να αποκλείω την προσέγγισή της. Aγαπητή φίλη, η γνώμη μου είναι πως έπεσες σε μια περίεργη ομολογουμένως παγίδα. Θαυμάζεις το άτομο που αντιπαθείς! Το λέω παγίδα γιατί εύλογα πιθανολογώ ότι ο θαυμασμός προηγήθηκε της όποιας ενόχλησης σου προκαλεί. (Πραγματικά, αν πέφτω έξω, πες μου.) Εκείνο που με κάνει να το εικάζω εντονότερα είναι ότι αναρωτιέσαι αν είναι δίκαιη ή άδικη η ενόχλησή σου. Και ότι ουσιαστικά αυτό αποτελεί την ερώτηση που στέλνεις. Περίεργη ερώτηση. Δηλαδή, μας ρωτάς/την Α, μπα αν την βρίσκουμε και εμείς αντιπαθητική και συγκεκριμένα νάρκισσο, για να δικαιολογήσεις κάτι που δεν χρειάζεται. Να το εξηγήσεις ίσως ναι, να χρειάζεται. Να το δικαιολογήσεις όχι. Αν αντιπαθούμε ή μας ενοχλεί ή ζηλεύουμε ή απλά ενοχλούμαστε από μία συμπεριφορά κάποιου, δεν προσπαθούμε να εξιλεωθούμε στο μυαλό μας για αυτόν τον αρνητισμό. Απλά το δεχόμαστε και στη συνέχεια επιχειρούμε, αν θέλουμε, να το εξηγήσουμε για εμάς - δηλαδή με βάση εμάς τους ίδιους, όχι με όρους δικαίου και αδίκου στον κόσμο. Το γεγονός ότι εσύ μοιάζει να το επιζητάς, δείχνει μια ανάγκη να εξομαλύνεις κάτι μέσα σου που δεν ταιριάζει με τα υπόλοιπα πράγματα που νιώθεις γι' αυτήν και φαίνεται να είναι αυτή η αντίφαση που σε ενοχλεί πραγματικά - σαν να μεταφράζεται σε ενοχές. Και αντί απλά να το πάρεις απόφαση (ότι κάτι σε ενοχλεί πάνω της - αυτά που περιέγραψες) και είτε να την αποδεχτείς με το ψεγάδι της (το μικρό ή το μεγάλο, το υπαρκτό ή το ανύπαρκτο - που για εσένα όμως έχει χαρακτηριστικά, τα λες! Άρα υπαρκτό για εσένα, δεν τίθεται) είτε να την απορρίψεις και να απομακρυνθείς, εσύ επιλέγεις μια ενδιάμεση limbo κατάσταση, που σε εμποδίζει να πάρεις μια θέση. Αλλά η πλάστιγγα πρέπει να γύρει προς τα κάπου. Επομένως, αν αυτό δεν είναι μόνο μια ατυχής ανώριμη έκφραση (λάθος διατύπωση στο λόγο/πάνω στη φούρια σου/χωρίς να το πολυσκεφτείς) από πλευράς σου, τότε υποθέτω πως εκεί έγκειται το βραχυκύκλωμα.Μπορεί να είναι ζήλια, μίσος, ανταγωνισμός ή απλή αντιπάθεια και τίποτα περισσότερο. Aλλά το γεγονός ότι παράλληλα την θαυμάζεις και διατηρείτε καλές σχέσεις νομίζω ότι περιπλέκει τα πράγματα και δεν σε αφήνει να δεις καθαρά τί νιώθεις. Τί μπορεί να είναι αυτό, όμως, δεν μπορεί να το πει παρά κάποιος που σε ξέρει πολύ καλά ίσως - αν όχι εσύ η ίδια βέβαια - και γνωρίζει να ερμηνεύει σωστά τις αντιδράσεις σου. Υ.Γ. Και για να απαντήσω και στην ερώτησή σου : Έτσι όπως την περιγράφεις, είναι νάρκισσος και κάτι παραπάνω. Κομπορρήμονα θα την χαρακτήριζα. Ειδικά, αν, ενώ ποστάρει/αλληλογραφεί/τα τοιαύτα, διαρκώς και αδιαλείπτως εξαίροντας τα κατορθώματά της, παραλείπει να αναφέρει κάπου κάπου και τις αποτυχίες της ή έστω τις ματαιώσεις της (έστω σε ένα μικρό ποσοστό), τότε δεν διατηρώ καμιά επιφύλαξη. Αλλά, βέβαια, βασίζομαι μόνο στην περιγραφή σου, έτσι; Όπως και νά 'χει, ελπίζω να βοήθησα.
Σχολιάζει ο/η