ναι, ναι, ναι, θυμάμαι πόσο πολύ εντύπωση μου έκανε το φαγητό σε αυτά τα βιβλία, ειδικά τα πρωινά γεύματα σε μια εποχή που ακόμα και τα κορνφλέηκς ήταν πολυτέλεια στην ελληνική αγορά, και το πρωινό ήταν αποκλειστικά ένα ποτήρι γάλα , στην καλύτερη περίπτωση με μια κουταλιά χέμο. Και θυμάμαι επίσης πως όλες αυτες οι περιγραφές φαγητών μου δημιουργούσαν μια αίσθηση ασφάλειας και θαλπωρής.Πάντως δεν συμφωνώ ότι τα μυστήρια που έλυναν οι πέντε φίλοι ήταν ασήμαντα, ειδικά για την ηλικία τους, αντιμετώπισαν κακοποιούς, λαθρέμπορους, αμαρτωλά οικογενειακά μυστικά κλπ, κλπ