Είχα μία φίλη που την γνώριζα δύο χρόνια και την είχα κολλητή. Μου έδειξε άλλο πρόσωπο στην αρχή, κι αλλιώς ήταν στην πραγματικότητα. Με σχολίαζε πίσω από την πλάτη μου με άλλους ανθρώπους γνωστούς της, κι από μπροστά, μου έκανε την φίλη (αυτό το έμαθα αργότερα). Μια μέρα μαλώσαμε δι ασήμαντον αφορμήν, και ξαφνικά είδα έναν άνθρωπο μπροστά μου που δεν γνώριζα. Λες και δεν ήταν αυτή. Λες κι ήταν κάποια άγνωστη που την έβλεπα πρώτη φορά. Με έβρισε, κι όταν της ζήτησα τον λόγο, με ξανάβρισε και με κατηγόρησε ότι είχα αλλάξει. Έπιασε κοινούς μας φίλους και τους είπε λόγια εναντίον μου για να σταματήσουν να μου μιλάνε. Κι εκείνοι σταμάτησαν. Τώρα, δύο χρόνια μετά, δεν με νοιάζει πλέον. Στενοχωρήθηκα και δεν το κρύβω, αλλά το ξεπέρασα. Οι φιλίες χτίζονται κι από τις δύο πλευρές. Δεν γίνεται ο ένας να χτίζει και ο άλλος να γκρεμίζει.