Κ. Δημοκίδη, στο κοινοβουλευτικό πολίτευμά μας οι ρόλοι είναι διακριτοί: η κυβέρνηση έχει την ευθύνη για την άσκηση της πολιτικής, και το Κοινοβούλιο (κυρίως διά της αντιπολίτευσης) ελέγχει την Κυβέρνηση. Δεν κυβερνούν όλοι μαζί, δεν είναι όλοι συνυπεύθυνοι, δε νομίζω ότι υπήρχαν αντιλήψεις ''συνυπευθυνότητας'' όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ασκούσε καταστροφική και μηδενιστική αντιπολίτευση εναντίον όλων και για όλα, τότε έφταιγαν μόνον όσοι κυβερνούσαν και όχι όλοι μαζί. Από εκεί και έπειτα, την επιδίωξη της συναίνεσης πρέπει να την επιδιώξει η Κυβέρνηση και όχι η αντιπολίτευση (η οποία ειρήσθω εν παρόδω ήδη έχει ψηφίσει δύο νομοσχέδια της Κυβέρνησης, κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάνει ούτε για ένα άρθρο νόμου των προηγουμένων). Και φοβάμαι ότι ούτε η ρητορική των κυβερνώντων (όλοι όσοι δεν είναι μαζί μας είναι προδότες), ούτε οι πράξεις τους (σύσταση εξεταστικής για το μνημόνιο) συντείνουν προς κάτι τέτοιο, μάλλον σε αντίθετα αποτελέσματα οδηγούν... Σκεφθείτε πρώην πρωθυπουργό να ''απολογείται'' το πρωί σε μία εξεταστική επιτροπή και το βράδυ να συναινεί με τον πρωθυπουργό ''για το καλό της πατρίδας'', δε νομίζω ότι ακούγεται και πολύ λογικό....
